متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 514 )
51 نامهاى به ماموران وصول خراج
از : بندهى خدا على ، امير مومنان .
به : كارگزاران جمع آورى ، خراج .
اما بعد ، آن كه نگران سرنوشت خود نباشد ، نياز فرداى خود را پيش نفرستد ،
بدانيد آن چه بدان مكلف شدهايد ، اندك است و آسان ، با پاداشى بس گران ، اگر تجاوز و سركشى از حق ، كه خداوند نهيشان كرده است ، هيچ كيفر بيمآورى هم نداشت ، به پاس بازده ارزشمند خوددارى از آن اعمال ، واننهادنش را پوزشى نبود .
پس ، در روابط خود با مردم ، انصاف را پاس داريد و در برآوردن نيازهاشان شكيبايى ورزيد كه شما ملت را خزانه داران ، امت را نمايندگان و رهبران را سفيرانايد . هرگز مباد كه كسى را از مايحتاجش بازداريد و از رسيدن به خواستش بىبهره نماييد ، هرگز مباد كه از براى گردآورى خراج ، پوشاك زمستانى يا تابستانى كسى را ، يا حيوان سوارىاى را كه با آن كار مىكند ، يا بردهى خدمتكارش را بفروشيد ، هرگز مباد كه احدى از مردم را براى درهمى بىارزش تازيانه بزنيد ، و هرگز مباد كه به مال و خواستهى احدى از مردم از مسلمانان نمازگزار تا اقليتهاى در گرو پيمان دست بيازيد ، مگر اسب و جنگ افزارى بيابيد كه در تجاوز به مسلمانان به كار گرفته شده باشد . در چنين صورتى ، سزاوار نيست كه مسلمان ، آنان را در اختيار دشمن باقى بگذارد تا بر ضد مسلمانان شوكتى بيابد . بارى ، پند دادن خويش را چيزى فرو مگذاريد ، در خوش رفتارى با لشگريان و همكارى با ملت و نيرومند ساختن دين خدا
[ 351 ]
كوتاهى مكنيد و در راه خدا در حدى كه تكليفتان كرده است درگير شويد ، كه خداى سبحان از ما و شما خواسته است كه با سخت كوشى ، سپاسگزارش باشيم و تا توان داريم ياريش كنيم كه جز با تكيه بر خداى برين و بزرگ نيرويى ندارم .