متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 496 )
39 نامهاى به عمرو پسر عاص
بىگمان تو سرنوشت دينت را به دنياى كسى گرهزدهاى كه آشكارا در گمراهى باشد و بىپرده گناه مىكند . حضور در مجلسش هر بزرگوارى را مايهى سرافكندگى ، و آميزش با وى هر خردمندى را موجب سبك مغزى است ، بدين سان تو گام بر گامجاى چنين كسى نهادهاى و چونان سگانى كه پس ماندهى شكار شيران را چشم دارند ، به بخشش او نظر دوختهاى ، و دنيا و آخرت خويش را نابود كردهاى و اين همه در حالى است كه اگر جانب حق را مىگرفتى نيز به آن چه مىجويى ، دست مىيافتى . بارى ، اگر خدايم بر تو و زادهى ابوسفيان توان بخشد ، فراخور كارنامهى سياهتان مزدى خواهمتان داد ، و اگر بتوانيد ناتوانم كنيد ، سرنوشتى را كه از كيفر دنياييتان به مراتب بدتر است فرا روى داريد .
و السلام