متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 424 )
237 از گفتارهاى آن حضرت است
اينك كه در فراخناى زندگى هستيد و پروندهها باز و در توبه گشوده است ، كسانى كه به حق پشت كردهاند مدام فراخوانده مىشوند ، و بدكاران را جاى اميدوارى هست ، تا مىتوانيد كار كنيد و بكوشيد ، پيش از آن كه فروغ عمل به خاموشى گرايد ، مهلتها پايان گيرد ، اجل سر رسيد ، باب توبه بسته شود و فرشتگان خدا به پرواز آيند . هر كس از من فروتر خود براى من برتر خود بگيرد ، يعنى از من زنده براى من قالب رها كرده ، از من نيست براى من ماندگار و از من رفتنى براى من جاويد بستاند . مردى به راستى از خدا مىترسد ، كه ( مىداند ) تا رسيدن اجلش عمرى محدود دارد و عملش در اين دوران همواره زير نظر باشد ، با لگام خداترسى بر نفس سركش لگام زند و با زمام خداترسى مهارش كند ، پس از سويى آن لگام از عصيانش باز
[ 292 ]
مىدارد و از ديگر سو به جانب اطاعت خداونديش مىكشاند .