متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 249 )
[ 163 ]
146 پاسخ آن حضرت به نظر خواهى عمر از امام ، براى حضور در جبههى جنگ با پارسيان
اين جريان ، نه چنان است ، كه پيروزى و شكست آن به كمبود و افزونى نيرو وابسته باشد ، چرا كه اسلام كيشى الهى است و طرفدارانش لشكريان حق ، كه خداوند ، خود ياريشان مىرساند تا به هدفى كه مقدر است دست يابند و فروغى كه براى بعثت معين شده است ، تا هر آن جايى كه بايد ، پرتو افكن شود ، و تكيهى ما بر وعدهى الهى باشد ، و خداوند وعدهى خويش را تحقق مىبخشد ، و به لشكريان خويش يارى مىرساند .
كسى كه سرپرستى نظامى را عهدهدار است ، درست همانند رشتهاى است كه مهرهها را نظام مىبخشد ، و تا رشته بگسلد ، تمامى مهرهها پراكنده شوند و چه بسا كه ديگر هرگز فراهم نيايند .
امروز گر چه عرب در كميت نيروى ناچيزى است ، اما به يمن اسلام ، نيرويى توانمند است كه در پرتو وحدت ، شكستناپذير است . پس ، تو همچنان محور باش ،
و با نيروى عرب گردونهى اين نظام را به گردش وادار ، و بى آن كه خود در جبهه حضور يابى ، آتش نبرد را بيفروز ، چرا كه با كوچ تو از اين سرزمين ، اندك اندك نيروى عرب در گوشه و كنار و به زيان تو درهم شكند ، تا جايى كه اخبار سرى كه فرا پشت دارى ، از جنگ كه فرا روى تو است ، اهميتى افزونتر مىيابد . و از ديگر سو پارسيان چون تو را در جبهه ببينند ، با خويش چنين گويند : « اين ريشهى عرب است و با بركندنش آسوده خواهيم شد » . بدين سان ، حضور تو در جبهه انگيزهاى مىشود تا سختتر يورش آرند و طمعشان بيش از پيش برانگيخته شود .
و اما حركت دشمن براى پيكار با مسلمانان كه يادآور شدهاى ، در پاسخ بايد گفت كه اين را خداى بيش از تو ناخوش مىدارد ، و در دگرگونيش نيز ، تواناتر باشد .
و اما از انبوهى سپاه دشمن كه يادآور شدى ، بدان كه در گذشته ، پيكار ما نه با نيروى بسيار ، كه تنها با تكيه بر يارى و امداد الهى بود و بس .