البلد

1) لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ

نه، سوگند به این بلد (مکّه معظّم و مسجد کعبه محترم).

I CALL THIS earth to witness --

2) وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ

و حال آنکه تو (ای رسول گرامی) در این بلد منزل داری.

And you are free to live upon it, --

3) وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ

و قسم به پدر (بزرگوار انسان، آدم صفی) و فرزندان (خدا پرست) او.

And the parent and the offspring,

4) لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ

که ما انسان را به حقیقت در رنج و مشقّت آفریدیم (و به بلا و محنتش آزمودیم).

That We created man in toil and trouble.

5) أَيَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ

آیا انسان پندارد که هیچ کس بر او توانایی ندارد؟

Does he think that no one has power over him?

6) يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًا

می‌گوید: من مال بسیاری تلف کردم.

He says: "I have wasted a great deal of wealth."

7) أَيَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ

آیا پندارد احدی او را ندیده (و افکار و اعمال بدش را ندانسته و ریا و نفاقش را نمی‌داند).

Does he think that no one sees him?

8) أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ

آیا ما به او دو چشم عطا نکردیم؟

Did We not give him two eyes,

9) وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ

و زبان و دو لب به او ندادیم؟

One tongue, and two lips,

10) وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ

و راه خیر و شر را به او ننمودیم؟

And showed him two highways (of good and evil)?

11) فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ

باز هم به عقبه (تکلیف) تن در نداد.

But he could not scale the steep ascent.

12) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ

و چگونه توان دانست که آن عقبه (تکلیف و ایمان) چیست؟

How will you comprehend what the Steep ascent is? --

13) فَكُّ رَقَبَةٍ

آن بنده (در راه خدا) آزاد کردن است.

To free a neck (from the burden of debt or slavery),

14) أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ

و طعام دادن در روز قحطی و گرسنگی است.

Or to feed in times of famine

15) يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ

به یتیم خویشاوندان خود.

The orphan near in relationship,

16) أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ

یا به فقیر مضطرّ خاک نشین.

Or the poor in distress;

17) ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ

و آن گاه هم از آنان باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به اهمیتت صبر و مهربانی با خلق سفارش می‌کنند.

And to be of those who believe, and urge upon one another to persevere, and urge upon each other to be kind.

18) أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ

که آنها اهل یمین و سعادتند (و نامه عمل به دست راست گیرند).

They are the people of the right hand (and will succeed).

19) وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ

و آنان که به آیات ما (قرآن و دیگر کتب آسمانی) کافر شدند آنها اهل شومی و شقاوتند (نامه عمل به دست چپ دارند).

But those who deny Our revelations are the people of the left hand:

20) عَلَيْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ

بر آن کافران آتشی سر پوشیده (که از آن راه گریزی نیست) احاطه خواهد کرد.

The Fire will vault them over.

قرآن | سوره البلد