العاديات

قسم به اسبانی که (سواران اسلام در جهاد با کفار تاختند تا جایی که) نفسشان به شماره افتاد.

I CALL TO witness the chargers, snorting, rushing to battle before the others,

و در تاختن از سم خود بر سنگ آتش افروختند.

Then those striking sparks of fire,

و (بر دشمن شبیخون زدند تا) صبحگاه (آنها را) به غارت گرفتند.

Then those charging in the morning

و گرد و غبار از دیار کفار بر انگیختند.

Raising clouds of dust,

و سپاه دشمن را همه در میان گرفتند.

Penetrating deep into the armies,

(قسم به اسبان این مجاهدان دین خدا) که انسان نسبت به پروردگارش کافر نعمت و ناسپاس است.

That man is ungrateful to his Lord

و (خدا و یا) خود او بر این ناسپاسی محققا گواه است.

And is himself witness to it,

و هم او بر حب مال دنیا سخت فریفته و بخیل است.

And is intractable in his love of worldly goods.

آیا آدمی نمی‌داند که روزی آنچه (از مردگان) در دل قبرهاست همه بیرون ریخته می‌شود؟

Does he not know when the contents of the graves are laid bare

و آنچه در دلها پنهان است همه را پدیدار سازند؟

And the secrets of the hearts exposed,

محققا آن روز پروردگارشان (نیک و بد کردار) آنها کاملا آگاه است.

Surely their Lord will be aware of their (deeds).

قرآن | سوره العاديات