متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 147 ]
76 سخنى از آن حضرت ( ع )
بنى اميه از ميراث محمد ( ص ) اندكى را به من مىدهند ، چونان اندك شيرى كه به بچه شتر دهند . به خدا سوگند ، اگر زنده بمانم آنان را پراكنده سازم و به دور افكنم ،
آنسان ، كه قصاب پارهاى از جگر يا شكنبه خاكآلود را به دور مىافكند .
من مىگويم : « ليفوّقوننى » ، يعنى مال را اندك اندك به من مىرسانند . و « فواق الناقة » يعنى آن را يكبار شيردادن . و « وذام » جمع « وذمه » است . و آن پاره جگر يا شكنبهاى است كه بر روى خاك افتاده و قصاب آن را به دور مىاندازد .