نهج البلاغه | و من خطبة له ع و فيها يصف أصحابه بصفين حين طال منعهم له من قتال أهل الشام

و من خطبة له ع و فيها يصف أصحابه بصفين حين طال منعهم له من قتال أهل الشام

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
53 سخنى از آن حضرت ( ع ) در ذكر بيعت بر سر من هجوم آوردند ، آنسان ، كه اشتران تشنه به آبشخور روى نهند : اشترانى كه شترچران ، مهار از سر و زانوبند از پايشان گشوده باشد . به گونه‏اى ، كه پنداشتم مى‏خواهند مرا بكشند يا يكديگر را در برابر من از پاى درآورند . زير و روى كار را بر رسيدم [ به گونه‏اى كه خواب از چشمم بريد . ] ديدم يا بايد با اين قوم بجنگم يا آنچه را محمد ( صلى اللّه عليه و آله ) آورده انكار كنم . پس ، جنگ با آنان را از عذاب خدا آسانتر يافتم كه رنجهاى اين جهانى ، تحمل‏پذيرتر از عذابهاى آن جهانى است .