متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
[ 113 ]
46 سخنى از آن حضرت ( ع ) هنگامى كه به قصد شام سفر مىكرد
بارخدايا ، به تو پناه مىبرم از سختى سفر و از اندوه بازگشت . و به تو پناه مىبرم ،
از اينكه به هنگام بازگشت بينم كه به زن و فرزند يا داراييم آسيبى رسيده باشد . بار خدايا ، در اين سفر تو همراه من هستى و جانشين مرد مسافر در ميان خاندانش نيز ،
تويى . كسى جز تو نتواند كه اين دو مهم را كفايت كند . زيرا آنكه جانشين مسافر است ، در خانه ، همسفر او نتواند بود و آنكه همسفر اوست ، چگونه جانشين او در خانه تواند شد .
من مىگويم : ابتداى اين كلام از رسول الله ( ص ) روايت شده و امير المؤمنين با عباراتى در نهايت بلاغت آن را پى گرفته و به نيكوترين وجهى به پايان رسانيده است . سخن او از « لا يجمعها » است تا آخر .