متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
215 و از دعاهاى آن حضرت است كه فراوان مىخواند
سپاس خدايى را سزاوار ، كه به بامدادم در آورد ، نه مرده و نه بيمار و نه رگهايم به بيمارى دچار ، و نه به كيفر بدترين كردارم گرفتار . نه بى فرزند و تبار ، و نه از دين برگشته و نه منكر پروردگار . نه از ايمانم نگرانم ، و نه خردم آشفته و سرگردان ، و نه در عذابى هستم كه امّتهاى پيش از من گرفتار بودند بدان .
بامداد كردم حالى كه بندهاى هستم بىاختيار ، بر نفس خود ستمكار . تو راست كه بر من حجت آرى و مرا چه جاى عذر در خطاكارى . نتوانم گرفتن جز آنچه تو عطا فرمايى ، و نه از گزندى خود را واپايم جز تو كه تو مرا واپايى .
خدايا به تو پناه مىبرم از آن كه در سايه بى نيازىات نادار مانم ، يا در روشنى هدايتت به گمراهى دچار ، يا در پناه قدرتت به ستمى گرفتار ، يا كار به دست تو باشد و من خوار .
خدايا جانم را نخستين نعمت گرانبهايى كن كه دادهاى و مىستانى و نخستين سپرده از سپردههايت كه نزد من است و باز مىگردانى .
خدايا ما به تو پناه مىبريم كه از گفته تو به يكسو شويم 1 ، يا از دين تو به دين ديگر رويم ، يا خواهشهاى پياپى بر ما روى آرد و به راه هدايت كه از جانب تو آمده است رفتن نگذارد .