نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
202 و از سخنان آن حضرت است هنگام به خاك سپردن سيّده زنان ، فاطمه عليها السلام درود بر تو اى فرستاده خدا از من و دخترت كه در كنارت آرميده ، و زودتر از ديگران به تو رسيده . اى فرستاده خدا مرگ دختر گرامى‏ات عنان شكيبايى از كفم گسلانده ، و توان خويشتندارى‏ام نمانده . اما براى من كه سختى جدايى تو را ديده و سنگينى مصيبتت را كشيده‏ام جاى تعزيت است نه هنگام تسليت . تو را بر بالين ساختم در آنجا كه شكاف قبر تو بود ، و جان گرامى‏ات ميان سينه و گردنم از تن مفارقت نمود . « همه ما از خداييم و به خدا باز مى‏گرديم . » امانت باز گرديد ، و گروگان به صاحبش رسيد . كار هميشگى‏ام اندوه است و تيمارخوارى ، و شبهايم شب زنده‏دارى . تا آنكه خدا خانه‏اى را كه تو در آن به سر مى‏برى برايم گزيند و اين غم كه در دل دارم فرو نشيند . زودا دخترت تو را خبر دهد كه چسان امتت فراهم گرديدند ، و بر او ستم ورزيدند . از او [ 238 ] بپرس چنانكه شايد و خبر گير از آنچه بايد ، كه ديرى نگذشته و ياد تو فراموش نگشته . درود بر شما ، درود آن كه بدرود گويد نه كه رنجيده است و راه دورى جويد . اگر باز گردم نه از خسته جانى است ، و اگر بمانم نه از بدگمانى است بلكه اميدوارم بدانچه خدا شكيبايان را وعده داده و پاداشى كه براى آنان نهاده .