جستجو
کد : MFT-154     

زيارت امام حسين عليه السلام در نيمه شعبان


زيارت امام حسين عليه السلام در نيمه شعبان

 



زيارت امام حسين عليه السلام در نيمه شعبان

سوّم زيارت نيمه شعبان است بدانكه احاديث بسيار در فضيلت زيارت آن حضرت در نيمه شعبان وارد شده است و بس است در اين باب آنكه به چندين سند معتبر از حضرت امام زين العابدين و امام جعفر صادق عليهماالسلام وارد شده كه هر كه خواهد مُصافحه كند با او صد و بيست و چهار هزار پيغمبر پس بايد كه زيارت كند قبر ابى عبداللّه الحسين عليه السلام را در نيمه شعبان بدرستى كه [ملائكه و] ارواح پيغمبران رخصت مى طلبند و به زيارت آن حضرت مى آيند پس خوشا به حال آنكه مصافحه كند با ايشان و ايشان مصافحه كنند با او و با ايشانند پنج پيغمبر اولوالعزم نوح و ابراهيم و موسى و عيسى و محمّد صَلَّى اللَّهُ عَلَيْه و آله و عليهم اجمعين راوى گفت پرسيدم كه به چه سبب ايشان را اولوالعزم مى نامند فرمود بجهت آنكه ايشان مبعوث شده اند به مشرق و مغرب و جنّ و انس و امّا الفاظ زيارت پس دو نحو نقل شده يكى همان زيارتست كه براى اوّل رجب نقل شد ديگر زيارتى است كه شيخ كفعمى در كتاب بلدالا مين از حضرت صادق عليه السلام نقل كرده وآن زيارت چنين است مى ايستى نزد قبر آن حضرت ومى گوئى :

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ وَالسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ الزَّكىُّ

ستايش خاص خداى والاى بزرگ و سلام بر تو اى بنده شايسته پاكيزه خدا به تو

اوُدِعُكَ شَهادَةً مِنّى لَكَ تُقَرِّبُنى اِلَيْكَ فى يَوْمِ شَفاعَتِكَ اَشْهَدُ اَنَّكَ

مى سپارم گواهى خود را كه براى تو دهم تا اينكه مرا به تو نزديك كند در روز شفاعت كردنت (از گنهكاران ) گواهى دهم كه

قُتِلْتَ وَلَمْ تَمُتْ بَلْ بِرَجآءِ حَيوتِكَ حَيِيَتْ قُلُوبُ شيعَتِكَ وَبِضِيآءِ

تو كشته شدى ولى نمردى بلكه به اميد زنده بودنت زنده است دلهاى شيعيانت و به پرتو

نُورِكَ اهْتَدَى الطّالِبُونَ اِلَيْكَ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ نُورُ اللَّهِ الَّذى لَمْ يُطْفَاءْ وَلا

نور تو ره يافتند طالبان و جويندگان درگاهت و گواهى دهم كه براستى تويى آن نور خدا كه

يُطْفَاءُ اَبَداً وَاَنَّكَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذى لَمْ يَهْلِكْ وَلا يُهْلَكُ اَبَداً وَاَشْهَدُ اَنَّ

خاموش نگشت و (ازاين پس نيز) هرگز خاموش نشود و تويى آن روى خدا كه نابود نگشت و هرگز نابود نشود و گواهى دهم كه

هذِهِ التُّرْبَةَ تُرْبَتُكَ وَهذَا الْحَرَمَ حَرَمُكَ وَهذَا الْمَصْرَعَ مَصْرَعُ بَدَنِكَ

اين خاك تربت شريف تو است و اين حرم حرم مطهر تو است و همين جا جاى افتادن پيكر نازنين تو است ،

لا ذَليلَ وَاللَّهِ مُعَزُّكَ وَلا مَغْلُوبَ وَاللَّهِ ناصِرُكَ هذِهِ شَهادَةٌ لى عِنْدَكَ

خوار نيست به خدا عزيز كننده ات و شكست خورده نيست به خدا يارى دهنده ات اين گواهى من است در پيش تو

اِلى يَوْمِ قَبْضِ روُحى بِحَضْرَتِكَ وَالسَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ

تا روز گرفتن جانم در حضور تو و سلام بر تو و رحمت خدا و بركاتش