اِنَّ تِلْكَ الْقُلُوبَ اَقْلَقَها الْوَجْدُ |
وَاَدْمى تِلْكَ الْعُيُونَ بُكاها |
راستى كه اين دلها را شوق پريشان كرده |
و گريه اين چشمها را خون آلود كرده |
كانَ اَنْكَى الْخُطُوبِ لَمْ يُبْكِ مِنّى |
مُقْلَةً لكِنِ الْهَوى اَبْكاها |
جانگدازترين پيش آمدهاى مهم ديده ام را به گريه |
نياورد ولى هواى دوست آن را گرياند |
كُلَّ يَوْمٍ لِلْحادِثاتِ عَوادٍ |
لَيْسَ يَقْوى رَضْوى عَلى مُلْتَقاها |
هر روز را حوادث غم انگيز تازه اى است |
كه كوه رضوى نيروى برخورد آنها را ندارد |
كَيْفَ يُرْجَى الْخَلاصُ مِنْهُنَّ اِلاّ |
بِذِمامٍ مِنْ سَيِّدِ الرُّسْلِ طه |
چسان مى توان از آنها نجات يافت جز |
به عهد و پيمانى از سيد رسولان ((طه )) |
مَعْقِلُ الْخائِفِينَ مِنْ كُلِّ خَوْفٍ |
اَوْفَرُ الْعُرْبِ ذِمَّةً اَوْفاها |
دژ محكم ترسناكان از هرترس |
و كاملترين عرب در پيمان و باوفاترين آنها |
مَصْدَرُ الْعِلْمِ لَيْسَ اِلاّ لَدَيْهِ |
خَبَرُ الْكائِناتِ مِنْ مُبْتَداها |
سرچشمه علم است و نيست جز نزد او |
خبر كائنات از آغاز (تا انجام ) |
فاضَ لِلْخَلْقِ مِنْهُ عِلْمٌ وَحِلْمٌ |
اَخَذَتْ مِنْهُمَا الْعُقُولُ نُهاها |
از آن بزرگوار باران علم و بردبارى بر خلق باريد |
و خردها از آن علم و بردبارى خرد خويش را گرفتند |
نَوَّهَتْ بِاسْمِهِ السَّمواتُ وَالاْ |
رْضُ كَما نَوَّهَتْ بِصُبْحٍ ذُكاها |
بلند كرد نامش را آسمانها و زمين |
چانچه بلند كرد نور صبح را روشنى و پرتوش |
وَغَدَتْ تَنْشُرُ الْفَضآئِلَ عَنْهُ |
كُلُّ قَوْمٍ عَلَى اخْتِلافِ لُغاها |
و چنان شد كه فضائل او را منتشر ساختند |
هر قومى به اختلاف لغات و زبانشان |
طَرِبَتْ لاِسْمِهِ الثَّرى فَاسْتَطالَتْ |
فَوْقَ عُلْوِيَّةِ السَّما سُفْلاها |
بوجد و طرب آمد خاك از نام او و برتر گرفت |
خود را از بلندترين آسمان پست ترين زمينها |
جازَ مِنْ جَوْهَرِ التَّقَدُّسِ ذاتاً |
تاهَتِ الاْنْبِياءُ فى مَعْناها |
ذاتش از گوهر تقدس گذشت |
و پيمبران در فهم ذاتش حيران گشتند |
لا تُجِلْ فى صِفاتِ اَحْمَدَ فِكْراً |
فَهِىَ الصُّورَةُ الَّتى لَنْ تَراها |
سمند فكر را در صفات احمد به جولان مى انداز |
زيرا كه صورت آن صفات را نخواهى ديد |
اَىُّ خَلْقٍ لِلّهِ اَعْظَمُ مِنْهُ |
وَهُوَ الْغايَةُ الَّتِى اسْتَقْصاها |
كداميك از خلق خدا بزرگتر از اوست |
و او است آن سرحد نهائى كه خدايش استقصاء كرده |
قَلَّبَ الْخافِقَيْنِ ظَهْراً لِبَطْنٍ |
فَرَاى ذاتَ اَحْمَدٍ فَاجْتَباها |
شرق و غرب عالم را زير و رو كرد |
تا بالاخره ذات احمد را ديد و آن را برگزيد |
لَسْتُ اَنْسى لَهُ مَنازِلَ قُدْسٍ |
قَدْ بَناهَا التُّقى فَاَعْلا بِناها |
هرگز فراموش نكنم آن منازل قدسى راكه براى او |
بنا كرد پرهيزكارى و برافراشت آن بنا را |
وَرِجالاً اَعِزَّةً فى بُيُوتٍ |
اَذِنَ اللّهُ اَنْ يُعَزَّ حِماها |
و آن مردان با عزت در خانه هائى |
كه خدا اجازه فرمود حريمشان عزيز و محترم باشد |
سادَةٌ لا تُريدُ اِلاّ رِضَى اللّهِ |
كَما لا يُريدُ اِلاّ رِضاها |
آن آقايان بزرگوارى كه جز رضاى خدا نمى خواستند |
چنانچه خدا هم جز رضاى آنها را نمى خواست |
خَصَّها مِنْ كَمالِهِ بِالْمَعانى |
وَبِاَعْلى اَسْمائِهِ سَمّاها |
آنان را به معانى كمال خويش مخصوص داشت |
و به برترين نامهايش ناميد |
لَمْ يَكُونُوا لِلْعَرْشِ اِلاّ كُنُوزاً |
خافِياتٍ سُبْحانَ مَنْ اَبْداها |
اينان گنجينه هائى بودند كه در عرش |
پنهان بودند منزه است آنكه آشكارشان كرد |
كَمْ لَهُمْ اَلْسُنٌ عَنِ اللّهِ تُنْبى |
هِىَ اَقْلامُ حِكْمَةٍ قَدْ بَراها |
با چه زبانهاى زيادى كه از خدا خبر دادند |
و آنان قلمهاى حكمتى بودند كه خدا تراشيد |
وَهُمُ الاْعْيُنُ الصَّحيحاتُ تَهْدى |
كُلَّ عَيْنٍ مَكْفُوفَةٍ عَيْناها |
آنان چشمهاى صحيح و سالمى هستند كه راهنمائى كنند |
هر چشم نابينائى را آن دو چشم صحيح آنان |
عُلَماءٌ اَئِمَّةٌ حُكَماءٌ |
يَهْتَدِى النَّجْمُ بِاِتِّباعِ هُداها |
دانشمندان و پيشوايان و فرزانگانى كه |
راه جويد ستاره به پيروى از راهنمائيشان |
قادَةٌ عِلْمُهُمْ وَرَاْىُ حِجاهُمْ |
مَسْمَعا كُلِّ حِكْمَةٍ مَنْظَراها |
رهبرانى كه دانش و انديشه هاى خردشان |
مركز شنيدن و ديدن هر حكمتى است |
ما اُبالى وَلَوْ اُهيلَتْ عَلَى الاْرْ |
ضِ السَّمواتُ بَعْدَ نَيْلِ وِلاها |
باكى ندارم اگرچه فرو ريزد بر زمين |
آسمانها پس از آنكه بدوستى ايشان نائل گشته ام |