الضحى

قسم به روز روشن (یا هنگام ظهر آن).

I CALL TO witness the early hours of morning,

و قسم به شب به هنگام آرامش آن.

And the night when dark and still,

که خدای تو هیچ گاه تو را ترک نگفته و بر تو خشم ننموده است (چهل روز بر رسول وحی نیامد، دشمنان به طعنه گفتند: خدا از محمد قهر کرده. این آیه رد بر آنهاست).

Your Lord has neither left you, nor despises you.

4) وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَىٰ

و البته عالم آخرت برای تو بسی بهتر از نشأه دنیاست.

What is to come is better for you than what has gone before;

5) وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَىٰ

و پروردگار تو به زودی به تو چندان عطا کند که تو راضی شوی (در دنیا نصرت و در آخرت مقام شفاعت به تو بخشد).

For your Lord will certainly give you, and you will be content.

6) أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَىٰ

آیا خدا تو را یتیمی نیافت که در پناه خود جای داد؟

Did He not find you an orphan and take care of you?

7) وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَىٰ

و تو را (در بیابان مکه) ره گم کرده و حیران یافت (در طفولیت که حلیمه دایه‌ات آورد تا به جدّت عبد المطّلب سپارد در راه مکه گم شدی، حلیمه و عبد المطلب سخت پریشان شدند و خدا زود آنها را به تو) ره نمایی کرد.

Did He not find you perplexed, and show you the way?

8) وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ

و باز تو را فقیر (الی الله) یافت (به دولت نبوت) توانگر کرد (و نعمت رسالت عطا نمود).

Did He not find you poor and enrich you?

9) فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ

پس تو هم یتیم را هرگز میازار.

So do not oppress the orphan,

10) وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ

و فقیر و گدای سائل را به زجر مران.

And do not drive the beggar away,

11) وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ

و اما نعمت پروردگارت را (که مقام نبوت و تقرب کامل به خدا یافتی، بر امت) باز گو.

And keep recounting the favours of your Lord.

قرآن | سوره الضحى