جستجو
1) وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ
قسم به شب تار هنگامی که (جهان را در پرده سیاه) بپوشاند.
I CALL THE night to witness when it covers over,
2) وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ
و قسم به روز هنگامی که روشن و فروزان گردد.
And the day when it shines in all its glory,
3) وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ
و قسم به مخلوقات عالم که خدا همه را جفت نر و ماده بیافرید.
And Him who created the male and female,
4) إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ
(قسم به این آیات الهی) که سعی و کوشش شما مردم بسیار مختلف است (برخی بر صلاح و برخی بر فساد می‌کوشید).
That your endeavour is for different ends.
5) فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ
اما هر کس عطا و احسان کرد و خدا ترس و پرهیزکار شد.
Yet he who gives to others and has fear,
6) وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ
و به نیکویی (یعنی به نعیم آخرت با هر خیر و سعادت که در قرآن بیان شده) تصدیق کرد.
And affirms goodness,
7) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ
ما هم البته کار او را (در دو عالم) سهل و آسان می‌گردانیم.
We shall ease the way of fortune for him.
8) وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ
اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست.
But he who does not give and is unconcerned,
9) وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ
و نیکویی را تکذیب کرد.
And rejects goodness,
10) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ
پس به زودی کار او را (در دو عالم) دشوار می‌کنیم.
For him We shall ease the way of adversity,
11) وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ
و گاه عذاب و هلاکت داراییش وی را هیچ نجات نتواند داد.
And his riches will not avail him when he falls headlong (into the Abyss).
12) إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَىٰ
و البته بر ماست که (خلق را) هدایت کنیم.
It is indeed for Us to show the way,
13) وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ
و ملک دنیا و آخرت از ماست (به هر که بخواهیم و صلاح دانیم می‌بخشیم).
And to Us belong the End and the Beginning.
14) فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ
من شما را از آتش شعله‌ور دوزخ ترسانیدم و آگاه ساختم.
So, I warn you of the blazing Fire.
15) لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى
که هیچ کس در آن آتش در نیفتد مگر شقی‌ترین خلق.
No one will burn in it but the most wretched,
16) الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ
همان کس که (آیات و رسل حق را) تکذیب کرد و روی از آن بگردانید.
Who denied (the truth) and turned away.
17) وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى
و اهل تقوا را از آن آتش دور سازند.
But save him who fears
18) الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّىٰ
آن کس که مال خود را (به فقیران اسلام) به وجه زکات بدهد.
And gives of his wealth that he may grow in virtue,
19) وَمَا لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزَىٰ
و حال آنکه هیچ کس بر وی حق نعمت ندارد تا به پاداش آن بدهد.
And is under no one's obligation to return his favour,
20) إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ
(او احسان نکند) جز در طلب رضای خدای خود که برتر و بالاترین موجودات است.
Other than seeking the glory of his Lord, most high,
21) وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ
و البته (در بهشت آخرت به آن نعمتهای ابدی) خشنود خواهد گردید.
Will surely be gratified.