متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
365 امام ( ع ) فرموده است ( سه كلمه )
اَلرُّكُونُ إِلَى اَلدُّنْيَا مَعَ مَا تُعَايِنُ مِنْهَا جَهْلٌ وَ اَلتَّقْصِيرُ فِي حُسْنِ اَلْعَمَلِ إِذَا وَثِقْتَ بِالثَّوَابِ عَلَيْهِ غَبْنٌ وَ اَلطُّمَأْنِينَةُ إِلَى كُلِّ أَحَدٍ قَبْلَ اَلاِخْتِبَارِ عَجْزٌ « دلبستگى به دنيا به دليل آنچه از دنيا مىبينى نادانى و كوتاهى در كار خير با اين كه به پاداش آن اطمينان دارى ، زيان كارى ، و اعتماد كردن به هر كس پيش از آزمايش وى ، درماندگى است . »
[ 735 ]
1 دلبستگى به دنيا با آنچه از دنيا مىبينى نادانى است ، يعنى : به دليل آنچه كه سزاوار اعتماد است عوض آنچه كه نبايد اعتماد كرد .
2 كوتاهى در كار نيك با وجود اطمينان به پاداش آن ، زيانكارى است ،
يعنى : مستلزم ضرر و زيان و ترك پاداش زياد در برابر عمل كم مىباشد در اين عبارت اشارتى است بر اين كه ريشه كوتاهى در كار نيك ، اطمينان نداشتن به پاداشى است كه در آخرت وعده دادهاند .
3 اعتماد به هر كس پيش از آزمودنش ، از درماندگى است . يعنى درماندگى از كاوش در مورد كسى كه به او اعتماد ورزد ، و اعتماد بجا داشته باشد .
امام ( ع ) از اعتماد به دنيا به دليل آن كه لازمه چنين اعتمادى نادانى است ،
و همچنين از كوتاهى در كار نيك به دليل اين كه لازمه آن زيانكارى است ، و همين طور از اعتماد به هر كسى ، به دليل اين كه لازمه آن درماندگى است ، بر حذر داشته است .