متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
372 ( 941 ) هيچ شرافتى برتر از اسلام ،
هيچ عزتى شكست ناپذيرتر از تقوا ،
هيچ سنگرى تسخير ناپذيرتر از پارسايى ،
هيچ واسطهاى كارسازتر از توبه ،
هيچ گنجى توانبخشتر از قناعت ،
[ 492 ]
هيچ مالى ، تنگنا زداتر از خشنودى به روزى معين نيست .
آرى ، هر كس از روزى دنيا به ميزان نياز بسنده كند ، به آسايش دست يابد و در خاطر آسودگى ، جاى گيرد . و در برابر ، وابستگى ، كليد رنج و مركب گرفتارى باشد .
و كبر و آز و رشك انگيزههاى اصلى بىپروا روى آوردن به گناهان گونهگون است و بدى ، فراگير تمامى كاستىهاى زشت .