نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
287 امام ( ع ) فرمود : اَلنَّاسُ أَبْنَاءُ اَلدُّنْيَا وَ لاَ يُلاَمُ اَلرَّجُلُ عَلَى حُبِّ أُمِّهِ « مردمان فرزندان دنيايند ، و انسان را به محبت مادر نمى‏شود ملامت كرد » . اين گفتار سرزنش مردم در مورد دلبستگى به دنياست ، كلمه « ابناء » استعاره براى مردم آورده شده است ، از آن جهت كه تولّد مردم از دنياست و علاقه طبيعى به دنيا دارند . و عبارت : و لا يلام . . . سرزنشى براى مردم است ، چنان كه در مورد كسى كه او را سرزنش مى‏كنى و مى‏گويى ، طبيعت تو سرزنش كردنى است و به سمت چيزى كه در سرشت تو است بر تو ملامتى نيست