نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
283 امام ( ع ) فرمود : مَا أَهَمَّنِي ذَنْبٌ أُمْهِلْتُ بَعْدَهُ حَتَّى أُصَلِّيَ رَكْعَتَيْنِ « آن گناهى كه پس از آن فرصت يافتم تا دو ركعت نماز بخوانم [ و از خداوند عافيت بخواهم ] مرا غمگين نساخت » . يعنى : از گناهى اندوهناك نيستم كه خداوند پس از آن به من مهلتى داده باشد تا دو ركعت نماز بخوانم . توضيح آن كه نماز باعث بخشش گناه است ، وقتى كه انسان فرصتى پيدا كند تا دو ركعت نماز بخواند ، به سبب گناه غمگين نخواهد شد .