نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
251 امام ( ع ) فرمود : يَا اِبْنَ آدَمَ لاَ تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ اَلَّذِي لَمْ يَأْتِكَ عَلَى يَوْمِكَ اَلَّذِي قَدْ أَتَاكَ فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ مِنْ عُمُرِكَ يَأْتِ اَللَّهُ فِيهِ بِرِزْقِكَ « اى فرزند آدم امروز غم فردا را مخور ، زيرا اگر فردا از عمر تو باشد ، خداوند روزى تو را مى‏دهد » . يعنى شايسته است كه به نياز هر روزت در همان روز بخصوص بپردازى . اين سخن به منزله مقدّمه صغرا براى قياس مضمرى است كه بدان وسيله امام ( ع ) توجه داده است كه نبايد در غم روزهايى كه هنوز نيامده است ، باشيم ، و كبراى مقدّر آن نيز چنين است : و هر چه از اين قبيل باشد ، پس نبايد بدان اهميّت داد .