نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
199 امام ( ع ) فرمود : مَنْ لاَنَ عُودُهُ كَثُفَتْ أَغْصَانُهُ « هر كس چوبهاى درخت وجودش نرم باشد ، شاخه‏هايش زياد مى‏شود » . لفظ عود را براى طبيعت انسان استعاره آورده است و نرمى آن را نيز كنايه از فروتنى ، و همچنين كلمه اغصان را استعاره از ياران و پيروان ، لفظ كثافت را كنايه از اجتماع آنان در پيرامون وى و فزونى و توانمندى‏اش به وسيله آنان ، كنايه آورده است . مقصود آن است كه هر كس داراى فضيلت تواضع و نرم‏خو باشد ، ياران و پيروانش زياد شوند و به وسيله آنان قوى مى‏گردد .