نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
114 امام ( ع ) فرمود : وَ غَيْرَةُ اَلرَّجُلِ إِيمَانٌ وَ غَيْرَةُ اَلْمَرْأَةِ كُفْرٌ « غيرت مرد ، ايمان و غيرت زن ، كفر است . » اما قسمت اوّل : از آن جهت كه غيرت مرد ، باعث خشم او به خاطر خشم خداست به دليل شركت دو مرد ، در يك زن . و خشمى كه در حقيقت خشم خداست ، با خوشنودى خدا ناسازگار و پشتوانه نهى اوست ، و ايمان هم ، همان است . امّا بخش دوّم : از آن‏رو كه زن در حرام داشتن چيزى كه خداوند حلال فرموده يعنى شريك بودن دو زن و يا بيشتر در يك مرد ، اظهار غيرت مى‏كند ، [ 521 ] رو در روى مرد مى‏ايستد و بر او اعتراض مى‏كند ، و حرام داشتن چيزى كه خدا حلال نموده است و خشم نسبت به چيزى كه خدا بدان راضى است ، اعتراض بر خدا و ناگزير نوعى كفر است .