متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
22 امام ( ع ) فرمود :
اِمْشِ بِدَائِكَ مَا مَشَى بِكَ « با دردى كه دارى به سر ببر ، تا وقتى كه درد با تو همراه است » .
[ 427 ]
در روايتى ، ما حملك است ، يعنى : تا وقتى كه بيمارى تو را از پا در نياورده و ناتوان نساخته ، تحت تأثير بيمارى قرار نگير و از دست او ناتوان مشو ، بلكه به صورت افراد تندرست باش .
بعضى گفتهاند در اين سخن اشارتى است بر پوشيده داشتن بيمارى ،
چنان كه پيامبر ( ص ) فرموده است : « پوشيده داشتن صدقه ، بيمارى و مصيبت از جمله گنجهاى نيكوكارى است [ 15 ] » و چه بسا فايده آن نوعى تحمّل مشقت و رياضت باشد ، و رياضت و تحمّل سختى كمك به طبيعت انسان است و او را در برابر بيمارى مقاوم مىسازد ، و بعضى از بيماريها به وسيله حركات بدن از بين مىروند .
صفت ماشى را براى بيمارى به اعتبار اين كه او زمين و فرش لازم ندارد ،
استعاره آورده است ، پس در حقيقت شخص بيمارى را همراه داشته و او را مىبرد .