نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
2 ( 569 ) آن كه جان را جامه‏ى طمع پوشد ، خويشتن خويش را به زبونى افكند ، و آن كه از درماندگيش پرده برگيرد ، خوارى را رضا دهد ، و آن كه به فرمان زبان سر فرود آورد ، خويشتن خويش را بى‏بها سازد .