لغت نامه دهخدا | یاخشی

کد : DK-203663

یاخشی

خوب . یاخچی .
-یاخشی یاخشی ; کنایه از مردی بی اراده . مردی که به اراده دیگران کار کند و خود جز نامی نباشد و ماخوذ است از این حکایت : طراری چندگه به خرسی گفتن کلمه یاخشی یاخشی را آموخته بود و تنگ غروبی بدو لباسهای فاخر پوشید و کلاهی بر سر او نهاد و دو تن زیر دو بند او گرفته در بازاری مسقف بدکان تاجری درآمدند. چنان نمودند که خرس خواجه و طراران خدمتکاران اویند. خرس را بر کرسی بنشاندند و صاحب حجره یکی یکی از انواع ترمهی ها و خزها و سنجابها می آورد و می پرسید که خواجه این را می پسندد و او میگفت یاخشی سپس میگفت ده طاقه کافی باشد باز همان یاخشی را از خرس میشنید تا مقداری کثیر از جامه های فاخر گرد شد و طراران گفتند تا اینها را به خانه حمل کنیم و بهاء آن را از وکیل خرج گرفته بیاوریم باز خرس گفت یاخشی و قماشها را برگرفته بیرون بردند و بعاقبت بازرگان دیری از شب گذشته هر چه میگفت همان جواب را شنید ونزدیک شد دید خواجه خرسی است و اموال او را طراران برده اند.

برچسب ها:
یاخشی

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک