کاپادوکیه در آسیای صغیر. در آن آتشکده ای بوده است که استرابون جغرافی دان درباره آن چنین مینویسدو به مراسم «برسم گرفتن » ایرانیان قدیم اشاره میکند: «مغان در آنجا آتشی که هرگز خاموش نمیشود نگاهداری میکنند و هر روز در آتشکده تقریباً یک ساعت در مقابل آتش سرود میخوانند. یک بسته چوب در دست میگیرند و پرده ای تا بپائین خانه می آویزند که لبهای آنانرا می پوشاند». مقصود از بسته چوب برسم و مراد از پرده پنام است . (مزدیسنا و تاثیر آن در ادبیات فارسی تالیف دکتر معین ص 260). رجوع به کاپادوکیه و کاپادس شود.