لغت نامه دهخدا | هارم

شتری که گیاه هرم خورد و در اثر خوردن آن موی ریزه های دراز گلوگاهش سفیدگردد. (از اقرب الموارد). بعیر هارم ، شتر هرم خوار که به خوردنش پشم زیر حنک سپید گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شتری که گیاه هرم می خورد. (ناظم الاطباء). ج ،هوارم . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).