لغت نامه دهخدا | ناپرسیده

کد : DK-189143

ناپرسیده

سوال نشده . نخواسته .
-ناپرسیده گفتن ; بدون مقدمه گفتن . بدون اینکه سوال شود و بخواهند گفتن: اما سخن ناپرسیده مگوی تا در رنج نادانسته نیفتی . (منتخب قابوسنامه ص 29). ناپرسیده مگوی . (خواجه عبداللّه انصاری ). سخن ناپرسیده همه را سخره تیغ یاسا گردانید. (وصاف ص 341). او را گرفته بیاوردند، ناپرسیده بر تیغ گذرانید. (وصاف ص 325).

برچسب ها:
ناپرسیده

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.