لغت نامه دهخدا | قائم مقام

نائب . جانشین . (ناظم الاطباء). خلیفه . نائب مناب: چون طاهر وفات یافت ابوعلی در مدینه قائم مقام او شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1272 ص 402). چون خلف با آن لشکر با سیستان آمد طاهر وفات یافته بود و حسین پسر او در مخالفت خلف قائم مقام پدر شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1272 ص 54). یکی را از ملوک مدت عمر سپری شد و قائم مقامی نداشت . (گلستان ).
به شیخی درآن بقعه کشور گذاشت
که در دوده قائم مقامی نداشت .

(بوستان ).