لغت نامه دهخدا | فارد

کد : DK-140234

فارد

یگانه .

درخت یکسو و تنها. (اقرب الموارد).

آهوی ماده جدامانده از گله . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).

سکر فارد; شکر جید و سپید. (اقرب الموارد).

(اِ) یکی از بازیهای نرد است ، و آن به فرید شهرت دارد. (برهان ). خانه گیر. رجوع به فرید و خانه گیر شود.

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.