بر یکی از خانواده های بزرگ روم اطلاق میشد که چون کشت باقلا
را نخست افراد آن خانواده به مردم روم آموختند بدین اسم ملقب شدند. عده اعضاء خانواده فابیوس به 306 تن بالغ میشد و آنان را 4000 تحت الحمایه بود. این خانواده در جنگ روم و وئی (در سه فرسنگی روم ) رشادت بسیار نمود، لکن عاقبت در سال 478 ق . م . ناگهان محصور دشمن گشت و سپاهیان وئی تمام افراد آن را بکشتند. (تمدن قدیم فوستل دو کولانژ، ترجمه نصراللّه فلسفی ص 488).