لغت نامه دهخدا | عیهب

کد : DK-136850

عیهب

مرد سست و ضعیف از طلب کینه و ثار. و گران و ناگوار. (منتهی الارب ) (آنندراج ). مرد گران وخیم و ناگوار. و مرد ضعیف و سست در طلب کینه خود. (ناظم الاطباء).

گلیم بسیارپشم . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء). کساء بسیارپشم . (از اقرب الموارد).

برچسب ها:
عیهب

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.