زن شیردار که بچه دیگری را شیر دهد. دایه .
مهربان بر کسی از مردم و جز آن (مذکر یا مونث ). و منه الحدیث : سیف القین ظئر ابراهیم بن النبی (ص ) و هو زوج مرضعته . ج ، اَظْآر، اَظْوُر، ظُوار، ظُور (ظُوور)، ظُورة (ظُوورة)، ظُوْرة. رکن کوشک و ستون پهلوی دیوار که بدان قوت گیرد.