ضَری . ضَراءة. آزمند و حریص گردیدن . (منتهی الارب ). سخت حریص شدن . (زوزنی ): ضراوت سفها در افساد حال و اتلاف مال رعیت زیادت می گشت . (ترجمه تاریخ یمینی ص 383). قوت و ضراوت ابوعبداللّه طائی در مباشرت حرب و چیرگی او بر سفک دماء و فتک اولیای خویش بدید. (ترجمه تاریخ یمینی ص 351).
حریص بودن بر صید. در پی صید دونده شدن سگ. (منتهی الارب ). در پی صید دویدن سگ. خوگر شدن چیزی را، و منه قول عمر (رض ): ایّاکم و هذه المحازر فان لها ضراوة کضراوة الخمر. (منتهی الارب ). خوف کردن . (زوزنی ).