لغت نامه دهخدا | ضبیس

کد : DK-126642

ضبیس

پلید دشوارخوی . گویند: هو ضبیس شر; یعنی او صاحب شر و فساد است .

گرانجان . گران تن . (منتهی الارب ).

بددل . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء).

گول . کم عقل .

سست بدن . (منتهی الارب ).

حریص . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء).

اسپ سرکش بدخوی . (منتهی الارب ).

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.