لغت نامه دهخدا | ضبغطری

کد : DK-126633

ضبغطری

مرد درازبالای سخت توانا.

مرد گول .

(اِ) کخ که بدان کودکان را ترسانند.

هر چیز که آن را بر سر داری و هر دو دست را بر آن گذاری تا برنیفتد.

خوسه که در زراعت و پالیزها نصب کنند تا مرغان و ددان در آن درنیایند، و آن را مترس هم نامند. (منتهی الارب ). آنچه در میان کشته بپای کنند تا مرغان بهراسند. (مهذب الاسماء). مَترس . مَتَرسک .

کفتار. کفتار ماده . (منتهی الارب ).

برچسب ها:
ضبغطری

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.