لغت نامه دهخدا | ضاهس

کد : DK-126548

ضاهس

کسی که بگزد چیزی را با دندان پیشین . در نفرین گویند: لااطعمه اللّه الا ضاهساً و لاسقاه ُ الاّ فارساً; یعنی بخوراند خدای او را اندک از نبات که بمقدم دهان خائیده شود و بنوشاند او را آب خالص بی آمیغ شیر یعنی شیر میسر نشود او را. (منتهی الارب ).

برچسب ها:
ضاهس

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.