لغت نامه دهخدا | شاخ بدیوار

کد : DK-116926

شاخ بدیوار

کنایه از گردنکش . (آنندراج ) (غیاث ) (فرهنگ نظام ). مغرور. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (غیاث ). خودبین . (ناظم الاطباء):
مغزش ز نسیم سحری گشت پریشان
زین جرم که شد شاخ بدیوار شکوفه .

صائب (از فرهنگ نظام ).

برچسب ها:
شاخ بدیوار

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.