جستجو
کد : DK-116746     

شابابج


برنوف شابابج . درختی است برگش شبیه بزعرور و مزغب و بمصر روید. بعضی او را شابابق نیز گویند و صهار بخت گوید که شابابک را عرب عبس گوید و قبیله بنوعبس را به او بازخوانند و بشر گوید او را بپارسی جوان اسپرم گویند و طایفه ای او را ریحان الشیطان گویند وبه مثل این ، تقریر کرده است رازی . (ترجمه صیدنه ). در طبع و در قوه به قیصوم ماند. گرم و خشک است در درجه اول و صرع را سود دارد و لعابهای دهان ببرد خاصه لعاب دهان کودکان را و بدل آن در صرع و جز آن مرزنجوش است . (قانون ابوعلی سینا). بدانکه مرادف این لفظ (شابانک )، شابابک (است ) که به جای نون بای تازی باشد. معرب آن شابابج نیز هست که به عربی برنوف خوانند چنانچه صاحب گولیس بسند مالایسع الطبیب جهله نوشته ، و آن درختی است که برگش شبیه به برگ زعرور و مزغب و منبت آن مصر است . ولی باید دانست که معرب این کلمه شافانج و شابانک است ، arodo azynoC. (دزی ج 1 ص 714 و 716) و بنابراین متن صحیح است و آن مخفف شاه بانک است که بهمین صورت نیز تعریب شده . (دزی ج 1 ص 717) (حاشیه برهان قاطع چ معین ذیل شابانک ). رجوع به شاپاپک ، شابانج ، شابانک ، شابانگ، شافانج ، شاهبانج ، شاهبانک شود.