لغت نامه دهخدا | زاد

کد : DK-104566

زاد

بمعنی زائیدن باشد. (برهان قاطع) (فرهنگ رازی ). زادبوم ; وطن . رجوع به زادبوم شود.

مخفف زاده . زائیدن . (برهان قاطع) (آنندراج ) (شرفنامه منیری ). فرزند. (شرفنامه منیری ):
بر شاه شد زادفرخ چو گرد
سخنهای ایشان همه یاد کرد.

فردوسی .

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.