لغت نامه دهخدا | خابط

کد : DK-77042

خابط

(از خَبط): و ما ادری ای خابط لیل هو; ای الناس هو. (منتهی الارب ).برای ناشناسی گویند که بشب درآید. (اقرب الموارد) (المنجد).

(اِ) شتر، یقال : ماله ناطح و لا خابط; ای بعیر و لاثور یقال لمن لاشی له . (ذیل اقرب الموارد).

ضربان درسر. (تاج العروس ).

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.