لغت نامه دهخدا | خائیده

کد : DK-77070

خائیده

جاویده و بدندان نرم شده . (آنندراج ) (انجمن آراء) (نظام ). آنچه بدندان خرد شده باشد. مُضاغَه ; آنچه خائیده خورده شود. خُضامه . (منتهی الارب ):
خائیده دهان جهانم چو نیشکر
ای کاش نیشکر نیمی من کبستمی .

خاقانی .

برچسب ها:
خائیده

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

Facebook
Twitter
Google+
Digg
Reddit
LinkedIn
StumbleUpon
Email

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.