لغت نامه دهخدا | جاحظ خراسان

ابوزید احمدبن سهل بلخی (234 - 322 ه' .ق .). حکیم و عالم معروفی بود که در بلخ میزیست . و اشعار زیر را در رثاء جعفرالحجة گفته است :
ان ّ المَنیة رامتنا باسهُمِها
فاوقعت سهمها المسموم بالحسن
ابومحمد الاعلی فغادره
تحت الصفیح مع الاموات فی قَرَن
یا قبران الذی ضمنت جثته
من عصبة سادة لیسوا ذوی اَفن
محمد و علی ثم زوجته
ثم الحسین ابنه و المرتضی الحسن
صلی الاله علیهم و الملائکة ال'
مقربون طوال الدهر و الزمن .
(مقدمه بیان الادیان ص ه' از معجم الادباء ج 1 صص 151 - 152). و رجوع به ابوزید احمدبن سهل بلخی شود.