لغت نامه دهخدا | ثبان

کد : DK-60626

ثبان

ثبن . ثبین .

درنوشتن عطف جامه و دوختن آن .

در دامن چیزی کرده در برگرفتن .

فراهم آوردن نیفه ازار را از پیش . (منتهی الارب ).

دامن بر دوختن . (تاج المصادر بیهقی ).

به هر دو دست گرفتن دامن را.

(اِ) آوند.

انبان .

زنبیل .

هر وعائی که در آن چیزی کنند و بجائی برند. رجوع به ثبة شود.

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.