لغت نامه دهخدا | ثار

کد : DK-60538

ثار

کینه .

کینه کشیدن .

انتقام . خونخواهی . طلب کردن خون: جز انتصار و طلب ثار روی ندید و جز حرکةالمذبوح چاره ندانست . (ترجمه تاریخ یمینی 26). از دیارهندوستان هر کجا نافخ ناری و طالب ثاری و ساکن داری ... بود، رو بدو آورد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 350). سیف الدوله بعقب ایشان میرفت و بحجت قاطع شمشیر ثار و انتصار از ایشان می ستد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 121).
اسات الی النوائب فاستثارت
فانت قتیل ثار النایبات .

محمد انباری .

برچسب ها:
ثار

بازدید از صفحه اول نسخه چاپی ارسال به دوستان

اشتراک

کلیه حقوق این سایت متعلق به آکادمی فرهنگی مولانا است و استفاده غیر قانونی از محتوای موجود پیگرد قانونی خواهد داشت.