لغت نامه دهخدا | تهتک

رسوا شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). افتضاح . (اقرب الموارد). پرده دریدن و پرده دری و بی تخمگی و رسوائی . (غیاث اللغات ) (آنندراج ): به لهو و نشاط و آداب آن مشغول میباشد و بدانجای تهتک است . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 393).
دولت ز مهتر متهتک جدا سزد
از تو جدا مباد که بس بی تهتکی .

سوزنی .