نهج البلاغه |

متن ترجمه آیتی ترجمه شهیدی ترجمه معادیخواه تفسیر منهاج البرائه خویی تفسیر ابن ابی الحدید تفسیر ابن میثم
[ 264 ] 226 گفتارى است از آن حضرت هنگامى كه در كار غسل و كفن و دفن پيامبر كه درود خدا بر او و بر خاندانش باد بود ( 392 ) اى رسول خدا ، پدر و مادرم به فدايت نه با مرگ ديگران ، كه تنها با مرگ تو رشته‏ى پيامبرى ، پيام و خبرهاى آسمانى گسست . هم آن گوهر يگانه‏اى كه با فقدانت ديگر غمى گران نيايد و هم آن پرتو گسترده‏اى كه در سايه‏ات همه كس جايگاهى برابر يابد . اگر تو خود به صبر فرمان نداده بودى و از بى‏تابى نهى نكرده بودى ، آن قدر مى‏گريستم تا چشمه‏هاى اشك فرو مى‏خشكيد و سوگوار هميشه‏ات مى‏مانديم و از آن لحظه‏ى اندوه جدا نمى‏شديم ، كه نسبت به فاجعه‏ى رحلتت اين همه هيچ بود . اما بازگرداندن مرگ ممكن نيست و در برابر به دفاع نمى‏توان ايستاد . پدر و مادرم به فدايت در برابر پروردگارت يادمان كن و در خاطرت جايگاهى‏مان نگاه‏دار