آکادمی فرهنگی مولانا
کد : MFT-172      تاریخ انتشار : ۱۴۰۳ پنج شنبه ۱۵ آذر
صلوات بر حضرت جواد عليه السلام
صلوات بر حضرت جواد عليه السلام

 


صلوات بر حضرت جواد عليه السلام

و بگو در صلوات بر آن حضرت :

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ

خدايا درود فرست بر محمد

وَاَهْلِ بَيْتِهِ وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ الزَّكِىِّ التَّقِىِّ وَالْبَرِّ الْوَفِىِّ

و خاندانش و درود فرست بر محمد بن على آن امام پاكيزه و با تقوى و نيكوكار با وفا

وَالْمُهَذَّبِ النَّقِىِّ هادِى الاُْمَّةِ وَوارِثِ الاَْئِمَّةِ وَخازِنِ الرَّحْمَةِ

و مبراى بى عيب و راهنماى امت و وارث امامان و خزينه دار رحمت (حق )

وَيَنْبوُعِ الْحِكْمَةِ وَقآئِدِ الْبَرَكَةِ وَعَديلِ الْقُرْآنِ فِى الطّاعَةِ وَواحِدِ

و سرچشمه حكمت و پيشواى خير و بركت و همطراز قرآن در وجوب اطاعت و يكى از

الاَْوْصِيآءِ فِى الاِْخْلاصِ وَالْعِبادَةِ وَحُجَّتِكَ الْعُلْيا وَمَثَلِكَ الاَْعْلى

اوصياء در جهت اخلاص و عبادت و حجت والاى تو و نمونه برتر

وَكَلِمَتِكَ الْحُسْنى الدّاعى اِلَيْكَ وَالدّآلِّ عَلَيْكَ الَّذى نَصَبْتَهُ عَلَماً

و نشانه نيكوى تو كه (مردم را) به تو دعوت كرد و بر تو راهنمائى فرمود آنكس كه او را منصوب كردى (چون ) پرچمى

لِعِبادِكَ وَمُتَرْجِماً لِكِتابِكَ وَصادِعاً بِاَمْرِكَ وَناصِراً لِدينِكَ وَحُجَّةً

براى (هدايت ) بندگانت و مترجمى براى كتاب (قرآن ) و با صداى بلند فرمان تو را برساند و دينت را يارى كرد و حجتى

عَلى خَلْقِكَ وَنوُراً تَخْرُقُ بِهِ الظُّلَمَ وَقُدْوَةً تُدْرَكُ بِهَا الْهِدايَةُ

است بر خلق و نورى است كه تاريكيها بدو شكافته شود و پيشوائى است كه هدايت بوسيله او بدست آيد

وَشَفيعاً تُنالُ بِهِ الْجَنَّةُ اَللّهُمَّ وَكَما اَخَذَ فى خُشوُعِهِ لَكَ حَظَّهُ

و شفيعى است كه به شفاعتش به بهشت توان رسيد خدايا چنانچه او از فروتنى در برابرت بهره خود را گرفت

وَاسْتَوْفى مِنْ خَشْيَتِكَ نَصيبَهُ فَصَلِّ عَلَيْهِ اَضْعافَ ما صَلَّيْتَ عَلى

و ازمقام خشيت وترسى كه از تو داشت نصيبش را دريافت داشت پس درود فرست بر او چندين برابر آنچه درود فرستى بر

وَلِي ارْتَضَيْتَ طاعَتَهُ وَقَبِلْتَ خِدْمَتَهُ وَبَلِّغْهُ مِنّا تَحِيَّةً وَسَلاماً

يكى از دوستانت كه اطاعتش را پسنديدى و خدمتش را پذيرفتى و برسان به او از جانب ما تحيت و سلامى

وَآتِنا فى مُوالاتِهِ مِنْ لَدُنْكَ فَضْلاً وَاِحْساناً وَمَغْفِرَةً وَرِضْواناً اِنَّكَ

و بده به ما بواسطه دوستى او فضل و احسان و آمرزش و خوشنودى خود را كه براستى تو

ذوُ الْمَنِّ الْقَديمِ وَالصَّفْحِ الْجَميلِ

داراى بخششى ديرينه و چشم پوشى نيكوئى هستى

پس نماز زيارت بجا آور و بعد از سلام بگو اَللّهُمَّ اَنْتَ الرَّبُّ وَاَنَا الْمَرْبُوبُ