متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 152 )
94 گفتارى است از آن حضرت
به هنگامى كه مردم در سرگردانى ، راه به جايى نمىبردند و در امواج فتنهها و بحرانها دست و پا مىزدند ، و هوسها و احساسات بر خردشان چيرگى يافته بود و خود بزرگ بينى ، لغزشهاى پياپى را تحميلشان مىكرد و جاهليت جهل آكند ، خالى و پوك و بىوزنشان كرده بود ، و حيرت زدگانى بىثبات در سياست و گرفتار نادانى همه سويه بودند ، خداوند او را كه درود خدا بر او و بر خاندانش باد برانگيخت و با دلسوزى تمام رهنمودشان داد و در راستايى روشن به پيششان برد و به پند و حكمت ،
فراشان خواند .