متن
ترجمه آیتی
ترجمه شهیدی
ترجمه معادیخواه
تفسیر منهاج البرائه خویی
تفسیر ابن ابی الحدید
تفسیر ابن میثم
( 131 )
87 گفتارى است از آن حضرت
اما بعد ، بىگمان خداوند زورمداران روزگاران را تا در فراخناى رفاه مهلتشان نداده هرگز در همشان نكوبيده است ، چنان كه ، استخوانهاى شكستهى هيچ امتى را ، پيش از گذراندن دوران سختى و فشار ، ترميم نكرده است . آرى ، در حوادثى كه در مقايسه با سختيهاى آينده و رخدادهاى عظيم گذشتهى شما ، ناچيز است نيز مايههاى عبرت فراوانى هست . اما دريغ كه نه هر صاحب قلبى ، دانا است و نه هر خداوند گوشى ، شنوا است و نه هر چشمدارندهاى ، بينا است .
اى شگفتا شگفت ، از خطاى اين گروهها ، كه با اين همه اختلاف و تضاد در برهانهاى دينى ، نه گام بر گامجاى پيامبرى مىنهند ، نه عمل جانشينى را الگو مىگيرند ، نه غيبى را باور دارند و نه از عيبى مىپرهيزند . در فضاى ندانم كاريها مىكوشند و در روند شهوتها مىپويند . ارزش همان است كه خود ارزشش بشناسند ، و ضد ارزش همان كه خود انكار كنند . در رويارويى با مسايل پيچيده ، جز نفس خويش پناهگاهى ندارند و در امور مبهم تنها بر آراى خود تكيه دارند . تو گويى كه هر يك ،
رهبر خويش باشد ، و تنها ديد خود را اطمينان بخش مىشناسد و دستاويزى محكمتر از خود را باور ندارد .